پیرمرد و دریا

پیرمرد و دریا آخرین اثر مهم داستانی همینگوی بود که در دوران زندگی‌اش منتشر شد. تلاش پیرمرد ماهی‌گیر کوبایی که برای اثبات خودش در آخرین سفرش برای صید، سعی می‌کند تا یک نیزه‌ماهی بسیار بزرگ را شکار کند اما...
نوشتن این کتاب یکی از دلایل مهم اهدای جایزه ادبی نوبل سال 1954 به ارنست همینگوی بوده است. وی این اثر را در کوبا نگاشته و در شخصیت‌پردازی پیرمرد، از ماهی‌گیری کوبایی به نام گرگوریو فوئنتس الهام گرفته، ماهی‌گیری که سال‌ها از قایق شخصی او در کوبا مراقبت می‌کرد. فوئنتس تقریباً ۳۰ سال، حتی وقتی که همینگوی در کوبا زندگی نمی‌کرد، ناخدایی قایق همینگوی را به عهده داشت. فوئنتس در سال 2002 بر اثر ابتلا به سرطان در 104 سالگی درگذشت. با توجه به بی سوادی فوئنتس، او هرگز نتوانست «پیرمرد و دریا» را بخواند.
در بخشی از کتاب پیرمرد و دریا می‌خوانیم: او پیرمردی بود که در قایق پارویی کوچکش صیادی می‌کرد و هشتاد و چهار روزی می‌شد که حتی یک ماهی هم به دام نیانداخته بود. والدین پسرک [که دم دست پیرمرد کار می‌کرد] به او گفته بودند بهتر است با صیادان خوش‌شانس‌تری به دریا برود. پسرک نیز به امر آن‌ها پی قایقی دیگر رفته بود. ... دیدن اینکه پیرمرد هر روز دست از پا درازتر، با قایقی تهی باز می‌گشت، پسرک را ناراحت می‌کرد...